جورجیو آرمانی و آثار ماندگارش در پنج دهه | مردی که مد را دوباره تعریف کرد

رویداد۲۴| جورجیو آرمانی یکی از تاثیرگذارترین طراحان مد قرن بیستم و بیستویکم بود؛ مردی که با استایل مینیمال، ظریف و در عین حال قدرتمندش، تعریف تازهای از شیکپوشی ارائه کرد. او در سال ۱۹۷۵ برند شخصی خود به نام Giorgio Armani را بنیانگذاری کرد و خیلی زود به یکی از چهرههای پیشروی مد ایتالیا و سپس جهان بدل شد. آرمانی با طراحی کتهای سبک و شانههای نرم، یونیفرم غیررسمی، اما شیک دهه ۱۹۸۰ را خلق کرد و به سرعت تبدیل به نمادی از ظرافت و اعتمادبهنفس شد.
او علاوه بر برند اصلی، امپراتوری مد خود را با راهاندازی Emporio Armani، Armani Jeans، Armani Exchange و Armani Privé گسترش داد و توانست جایگاه خود را هم در مد لوکس و هم در بازار جوانتر و عمومیتر تثبیت کند. همکاریهای او با صنعت سینما، از جمله طراحی لباس برای فیلم American Gigolo با بازی ریچارد گییر، نامش را در هالیوود نیز ماندگار کرد. برند او فراتر از مد به هتلداری، طراحی داخلی و حتی لوازم آرایشی و عطر گسترش یافت و میراثی ساخت که همچنان با نام آرمانی شناخته میشود.
اما حالا آرمانی، طراح لباسی که با خلق «یونیفرم آرزو» مد دهه ۱۹۸۰ را تعریف کرد و مسیر مد را برای همیشه تغییر داد، درگذشت. او که بهتازگی در ۱۱ جولای ۹۱ ساله شده بود، طبق اعلام شرکتش، در آرامش و در کنار عزیزانش چشم از جهان فروبست.
شرکت آرمانی در بیانیهای نوشت: با اندوهی بیپایان، گروه آرمانی درگذشت خالق، بنیانگذار و نیروی بیوقفه خود را اعلام میکند: جورجو آرمانی. او که همواره با احترام و تحسین از سوی همکاران و کارکنان «ایل سینیور آرمانی» خوانده میشد، تا آخرین روزهای عمر خستگیناپذیر ماند و خود را وقف شرکت، مجموعهها و پروژههای جاری و آینده کرد.
خبر درگذشت آرمانی در حالی منتشر شد که شرکت او در آستانه پنجاهمین سالگرد تاسیس خانه مد خود در میلان بود. کارکنانش گفتند: ما همیشه در این شرکت مانند یک خانواده بودهایم. امروز با اندوهی عمیق، فقدان کسی را احساس میکنیم که با بینش، اشتیاق و تعهد این خانواده را بنیان نهاد و پرورش داد. اما دقیقا به روح اوست که ما، کارکنان و اعضای خانوادهای که همواره در کنارش کار کردهایم، متعهد میشویم آنچه او ساخته را پاس بداریم و شرکت را با احترام، مسئولیتپذیری و عشق به جلو ببریم.
آنطور که مجله هنری مد و فشن وگ درباره اون مینویسد: آرمانی بیشک موفقترین طراح مد ایتالیایی تاریخ و همچنین بزرگترین کارآفرین این عرصه بود. او تنها سهامدار شرکت «جورجو آرمانی اس. پ. آ» بود؛ شرکتی که فراتر از لباس به هتل، لوازم خانگی و حتی شیرینیجات نیز گسترش یافت. کسبوکاری که او در سال ۱۹۷۵ تنها با فروش فولکسواگن بیتل خود آغاز کرد، در سال ۲۰۱۹ به گردش مالی ۲.۱ میلیارد یورو رسید و حدود ۸ هزار کارمند در سراسر جهان دارد. ثروت شخصی او حدود ۱۱ میلیارد دلار برآورد شده بود. شگفتانگیز آنکه او زمانی شرکت خود را بنیان نهاد که ۴۰ ساله بود و تنها هفت سال بعد، در سال ۱۹۸۲، عکسش روی جلد مجله تایم رفت؛ نشانهای از اوج شهرت فرهنگی.
بیشتر بخوانید: همه چیز درباره عروسی مجلل پسر الی صعب، معروفترین طراح لباس دنیا
آنا وینتور، مدیر جهانی وگ، گفت: جورجو آرمانی چنان شخصیت و چشمانداز قدرتمندی داشت که کارهایش بلافاصله قابل شناسایی بود. او قدرت، نگرش و ظرافت را همانقدر خوب میشناخت که نیازهای زنان را، اینکه چگونه میخواهند لباس بپوشند و چه پیامی میخواهند منتقل کنند. او هرگز خودش را محدود به یک حوزه نکرد و فهمید که مد نمیتواند در انزوا وجود داشته باشد. برای او مد فقط لباس نبود، بلکه فیلم، موسیقی، ورزش، هنر، طراحی و معماری هم بود و او در همه این عرصهها ردپایی ماندگار ار خود بر جای گذاشت.
آرمانی پس از سالها تجربه در فروشگاه «لا ریناشنته» میلان و همکاری با نینو چروتی، در اوایل دهه ۱۹۷۰ به طور مستقل طراحی لباس را آغاز کرد. او با تشویق شریک کاریاش، سرجیو گالئوتی، استودیوی طراحی خود را راهاندازی کرد و در سال ۱۹۷۶ نخستین مجموعه لباس زنانهاش را در تقویم رسمی هفته مد میلان نشان داد. لباسهای آزاد و شانههای نرم او، چه برای مردان و چه زنان، به سرعت توجه رسانهها را جلب کرد.
شهرت جهانی او با پوشیدن کت چرمیاش توسط دایان کیتون در مراسم اسکار ۱۹۷۸ آغاز شد. سپس در سال ۱۹۸۰، لباسهای او در فیلم «ژیگولوی آمریکایی» با بازی ریچارد گییر به شهرتی افسانهای رسید. این موفقیتها در کنار برندهای جدید مانند «امپوریو آرمانی» و «آرمانی جینز»، او را به نمادی جهانی از مد ایتالیایی بدل کرد.
در دهه ۱۹۸۰، مجموعههای او در موسیقی، سینما و تلویزیون از جمله «میامی وایس» نفوذ فراوان یافتند. با این حال در سال ۱۹۸۵ مرگ ناگهانی سرجیو گالئوتی ضربه روحی بزرگی به او زد. با وجود این، شرکت همچنان رشد کرد و چهرههای مهمی در روابط عمومی و بازار آمریکا به تیم پیوستند.
در دهه ۱۹۹۰، آرمانی با طرح «کت طبیعی» مسیر جدیدی برای مد مردانه تعریف کرد. همزمان مستند ساختهشده در میلان ساخته مارتین اسکورسیزی او را در اوج شهرت نشان داد. او همواره تاکید داشت که «جامعه تغییر میکند و من هم با آن تغییر میکنم».
در سالهای بعد، با وجود رقبای سرسختی، چون پرادا، گوچی و دولچهاند گابانا، او همچنان جایگاه پیشگام خود را حفظ کرد. در سال ۲۰۰۱ نمایشگاه بزرگ او در موزه گوگنهایم نیویورک، بازدیدکنندگانی بیسابقه داشت. او هتلهای زنجیرهای خود را افتتاح کرد و بر تولید مستقیم مجموعههایش نظارت کامل داشت.
برخلاف بسیاری از برندها، او هیچگاه شرکتش را به سرمایهگذاران نفروخت و کنترل کامل آن را در دست نگه داشت. همانطور که فرانکا سوزانی، سردبیر فقید وگ ایتالیا، گفته بود: مثل همه طراحان بزرگ تاریخ مد، جورجو آرمانی درباره استایل بود، نه مد. او استایل خود را یافت و به آن وفادار ماند.
زندگی شخصی او با انضباط و سختگیری همراه بود؛ اما کودکیاش در دوران جنگ جهانی دوم در شهر پیاچنزا با تنگناها و فقدانها، شخصیت سختکوش و جدیاش را شکل داده بود.
او به دلیل بیماری، نمایشهای بهار ۲۰۲۶ خود را از دست داد، اما همچنان از طریق تماس تلفنی در جریان جزئیات بود و حتی آخرین مجموعههایش را شخصا پیش از اجرا بررسی میکرد. جمله همیشگیاش این بود: کمالگرایی و نیاز به داشتن اهداف تازه، حالتی ذهنی است که به زندگی معنا میبخشد.
مراسم خاکسپاری او در تئاتر آرمانی میلان در روزهای ۶ و ۷ سپتامبر از ساعت ۹ صبح تا ۶ عصر برگزار خواهد شد.


